| Zekerheid (opgeven) heeft niet alleen verband met mij als ondernemer, maar ook juist met jou als werknemer. En daar wil ik het vandaag met jou over hebben.
Want zekerheid is een veelvoorkomend iets dat we nastreven. Bewust of onbewust.
We denken dat we hiermee ons leven onder controle hebben. Dat we hiermee zoveel mogelijk onvoorspelbare factoren (die mogelijk voor wanorde zorgen in ons leven) uitschakelen, bij voorbaat al.
En dat voelt lekker fijn, en veilig.
Want:
Je wilt bepaalde zaken in het leven voor elkaar krijgen, of zo behouden: een fijne eigen woning, op vakantie gaan, (als die er zijn:) kinderen, af en toe wat leuke kleding, samen er op uit: uitjes, uiteten op stap etc, hobbies, huisdieren.
Want deze zaken maken je gelukkig.
Maar, deze zaken kosten ook geld.
Wat we dan denken is het volgende (en vrij logisch): ik moet werken om dit allemaal te kunnen bekostigen.
Tot zover kunnen we elkaar nog wel volgen neem ik aan ?
En wat we dan (helaas) dan ook denken als we naar onze werkdag starten:
1. ik móet deze baan blijven doen, anders heb ik geen geld om al die leuke dingen met familie en vrienden te doen.
Maar tegelijkertijd denk je:
2. wat een drieletterwoord – baan. Ik heb hier eigenlijk helemaal geen zin in. Gááááán we weer ☹. En dan is de ochtend nog niet eens voorbij.
Tussen deze twee gedachten, die dus tegelijkertijd in jouw hoofd zitten, zit de oplossing. Maar jij ziet die niet.
En hier gaat het fout.
Toch wil jij wél een oplossing. Maar door zo te blijven denken, doe jij 2 dingen fout:
1. Numero uno:
Je staart je zo vast op dat inkomen, op geld, dat je voor niks anders open staat. Je ziet alleen dat geld.
”Want als je dat niet meer hebt, kun je niks meer”. Einde verhaal voor jou.
Enige optie die jij dan nog ziet is op vacatures solliciteren waarvan je weet dat die het inkomen geeft dat jij wilt, en dat lijkt op je vorige baan(en). Want dat geeft je ieder geval kans om binnen te komen.
Kortom: dit blindstaren op je salaris zorgt ervoor dat je óf blijft zitten in je huidig baan die je ongelukkig maakt, óf (net zo erg) gaat jobhoppen naar een andere meh-baan, die jou na een paar maanden alweer net zo ongelukkig maakt.
2. Numero due:
Het volgende dat mis gaat is dit:
Jij ziet enkel twee fronten:
1. Deze baan inclusief zekerheid
2. Een groot zwart gat
Ik schrijf het wat overdreven. Maar dit verduidelijkt het wel.
Jij ziet namelijk letterlijk twee fronten: ze staan lijnrecht tegenover elkaar. Als jij ontslag neemt en dus front 1 de rug toekeert, blijft voor jouw gevoel alleen front 2 over. Niks anders rest jou dan een situatie met paniek om rekeningen en andere bijzaken die je moet betalen.
Maar wat zou er, denk je, nog meer mogelijk zijn, behalve dat zwarte gat?
Geen idee?
Oké denk met me mee over het grote zwarte gat:
Als je je baan opzegt heb je geen salaris meer. Waar kun je dat salaris weer halen? Juist, bij een andere baan. Dus de angst bij fout nummer 1 (ik moet blijven zitten waar ik zit), hebben we hiermee al van tafel geveegd. Niet nodig. Niet alleen bij je huidige baan keren ze salaris uit, ook op andere plekken.
Dat grote zwarte gat is ineens niet meer zo eng, want hee ‘ik kan altijd geld verdienen en ik ko niet zomaar onder een brug’.
De crux zit ‘m natuurlijk in dat jij iets leukers wilt. Een fijnere baan, die beter bij jou past. Die jou voldoening geeft, en waar je met plezier elke dag je laptop voor open klapt. Of naar toe rijdt, in het geval je niet met een pc werkt.
Maar het kan zijn dat je erachter komt dat jij veel beter iets anders kunt gaan doen, werk dat echt wat anders is dan wat jij nu doet. Oftewel, je zult je moeten bijscholen, of ervaring moeten opdoen om bij die ene baan te komen.
En hier wil ik je met deze nieuwsbrief ook iets belangrijks meegeven:
Wie heeft ooit gezegd dat je METEEN die ene leuk baan moet vinden. Dat je na ontslag, of na een coachingstraject waarin je die helderheid krijgt, metéén moet solliciteren op iets wat compleet anders is?
Zo van hoppa ontslag ingediend, een week later: ja hoor, deze baan wordt het schat! Of : nou, nu heb ik het coachingstraject afgerond, ik weet precies wat ik wil , dus hoppa volgende week starten we eens mooi bij die ene baan.” Met dat lekkere salaris, ik hoef niet eens iets in te leveren!”
Begrijp me niet verkeerd: dat zou echt FANTASTISCH zijn!
Soms zie ik ze in mijn praktijk. Het is ook zeker niet onmogelijk.
Maar in de meeste gevallen kost het tijd.
Het kost tijd en energie. En voor jou is dat HET antwoord! Dit is dus ook en JUIST goed nieuws voor jou!
Dat betekent dat er helemaal geen zwart gat is ?
Want die mogelijkheden waar ik je daarnet naar vroeg, die zijn er legio. Je moet ze alleen zien en jezelf de tijd geven. En dat laatste, daar sluit ik de tweede meest gemaakte fout mee af: jij geeft jezelf geen tijd.
Deze twee veelgemaakte fouten zorgen er dus voor dat jij geen mogelijkheden ziet, en de tijd niet neemt.
Terwijl beide (‘mogelijkheden zien’ en ‘de tijd nemen’) cruciaal zijn voor weer gelukkig worden in je werk.
Het is namelijk niet zo dat je persé binnen 1 maand de overstap moet maken van je huidige baan, naar die ene perfecte leuke baan die zo goed bij jou aansluit. Maar waar jij niet meteen in aanraking voor komt.
Nee. Geef jezelf de tijd in die overbruggingsperiode.
Als je hiermee bezig gaat, met deze zoektocht, is dat al niet niks. Geef jezelf daarom de tijd en rust om te switchen. Het MOET niet allemaal meteen.
We denken misschien van wel, maar dat zorgt alleen maar voor stress. Terwijl, als jij je gaat verdiepen in je nieuwe vakgebied. Cursussen, stages, meelopen, andere manieren, via een omweg misschien, om straks wél binnen te komen bij die baan. Dan kom je er ook.
Sterker nog, jezelf die rust en tijd geven, is het enige wat werkt. En waarmee je dat zwarte gat niet eens tegenkomt, laat staan invalt ?
Waarom veel blijven hangen in hun baan, en ongelukkig blijven, is omdat ze geen zin hebben om er tijd en energie in te steken. Ze vinden het oncomfortable idee van ‘moeite doen voor iets wat je wilt, en soms een stapje terug doen als dat nodig is’ maar niks. En daarmee bedoel ik: als jij iets anders wilt dan je huidige situatie, ben jij echt de enige die hier iets aan kunt doen. En ja dat kost wat.
Maar als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.
Maar als jij helemaal weet wat bij jou past, waar je gelukkig van wordt in je werk, is dat het meer dan waard. Want er zijn altijd banen waar jij tijdelijk gewoon de huur en andere rekeningen van kunt betalen, en boodschappen mee kunt doen. En is dat maandelijkse dure etentje, die opknapbeurt van je huis, of die dure accessoires voor je hobby of je favoriete speciaalbier dan echt zoveel belangrijker die paar maanden, dat je de zoektocht naar leuker werk maar laat gaan?
Want weeg het eens af:
A. aan de ene zijde: een baan met zekerheid voor de komende 40 jaar
B. aan de andere zijde: de kans dat je een paar maanden wat minder verdient en tijd, geld en energie stoppen in jouw carriereswitch, MET ALS GEVOLG: de komende 39,5 jaar werk waar je elke dag met plezier naar toe gaat.
Het is óf een paar maanden misschien wat minder dan je gewend bent. (k zeg ‘misschien’ omdat het ook kan zijn, dat je een baan vindt, waarvoor je niet eens hoeft om te scholen!.)
óf de komende 40 jaar de zekerheid van salaris, maar een oh zo ongelukkig werkleven, waar je toch een heel groot gedeelte van je week zit.
Nou, ik wist het dus wel!
Even een praktijkvoorbeeldje van mezelf ?
In 2017 was ik met deze realisatie van ‘leukere baan’ bezig. Alleen was het bij mij geen baan, maar onderneming. Maar het principe is hetzelfde. Ik wist dat als ik nu (2017 dus) stop met mijn marketingbaan van 40 uur, ik niet ineens geld zou verdienen als ondernemer.
Want A: ik wist van niks, ik wist niet hoe ik moest ondernemen. En B. ik had geen coachervaring. Dus waar zou mijn geld dan vandaan komen? Van klanten waarvan ik niet wist waar ik ze moest vinden, en waarvan ik ook niet wist hoe ik ze goed kon coachen?
Het moest dus in stapjes: ik besloot ipv 40 uur, 20 uur te gaan werken in mijn marketing vakgebied. Puur en alleen voor de vaste lasten. In de vrije tijd die ik over had, ging ik me verdiepen in het coachvak, weer ernaast studeren, aan de slag met een businesscoach om ook te leren ondernemen. Om mijn ideale doelgroep te zoeken, en een coachingstraject vorm te geven n.a.v. de geleerde kennis. In die vrije uren startte ik ook met het coachen van leeftijdsgenoten, in eerste instantie gratis, puur om meters te maken.
Feit blijft wel dat dat alleen maar tijd en geld kostte. En die andere 20 uur ontving ik geen salaris van mijn kantoorbaan. Mijn oplossing om toch wat extra te verdienen was, om tijdelijke thuiswerkklussen aan te nemen, die laagbetaald waren (marketing gerelateerd), lees: 9 euro per uur. En daarnaast had ik een vast schoonmaakadres in Utrecht, 1x per week, zwart cashen:P.
Hiermee heb ik voor mezelf de vrijheid gecreëerd die ik nodig had om me als ondernemer te kunnen ontpoppen. Want schoonmaken was maar 1 ochtend, en de marketingklussen konden vanaf thuis en niemand keek mee. Ik zat dus nergens aan vast.
Wat ik hiermee wil duidelijk maken: ik verdiende echt geen vetpot. Verre van. Het was redelijk eindjes aan elkaar knopen. Maar ik kon wel langzaamaan gaan doen wat ik wél leuk vind! En ik had nog steeds een dak boven mijn hoofd, en kon zelfs nog leuke dingen doen met vrienden.
Geef jezelf dus de tijd, en zie de mogelijkheden!
Vind jij het lastig om mogelijkheden te zien? En kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? En wil jij weten, wáár jij überhaupt je tijd en energie in gaat steken, voordat je straks wéér het verkeerde kiest?
Dan pas jij waarschijnlijk perfect in mijn Groots Werkgeluk Traject, waarin ik je help om helder te krijgen waar jij ontzettend goed in bent, waar je energie uit haalt, wat je wilt, wat je leuk vindt en welke baan daarbij past.
Voel jij dat dit iets voor jou is? Stuur dan een mailtje naar info@gelukmeteenzachteg.nl met als onderwerp deze blogtitel en dan plannen we een vrijblijvende match call in. Dit is GEEN sales call. In deze call denk ik met je mee of dit een goede stap voor jou zou zijn en kijken we of er een wederzijdse klik is.
Groetjes,
Sylvia |
